قسم به اشک که روان است زدیده ام

تنگ می شوم از این زندگی های بی ثمر

 

قسم به شرم که خجالت زده ام از او

سرخ می شوم از این مردهای بی جگر

 

قسم به راز که نهفته مانده در دلم

لال می شوم از این فاش گویی های بی اثر

 

قسم به ناز که ناز دانه ام تویی

خسته می شوم از این نازهای بی گهر

 

قسم به عشق که سامان دلم شده

آوار می شوم از این زلزال های بی خبر

 

قسم به انتظار که میشمارم تمامی اش

بی تاب می شوم از این شبهای بی سحر

 

 "قسم به غم که پابند غم توام"

غمگین می شوم از این ایمان های بی هنر

 

 

نوشته شده در سه شنبه 87/10/24ساعت 5:57 عصر توسط گل سرخ| نظرات ( ) |